นาฬิกาที่วางอยู่
บอกเวลา ล่วงเลยมานานแล้ว
แต่ฉัน……
ยังคงนั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง
จะกี่วัน….กี่คืนแล้ว
ที่ฉันยังคงนั่งอยู่ตรงนี้
รอคอยเธอคนดี
อย่าง….ทรมานเพียงผู้เดียว
.
.
จะเป็นการยากไปไหม
หากเพียงแค่เธอ
แวะมาทักทายกันสักหน่อย
ช่วยเติมสิ่งที่ขาดหายไป
ในใจฉัน
.
.
เพราะ….
ไม่มีใคร…ที่ทำให้ฉัน
รู้สึก…อบอุ่น…ภายในใจ
ได้เท่ากับ..เธอคนดี..
ที่ใจฉันเฝ้าคอย….
ตลอดมา….
และ..จะยังคง…
รอคอยที่เติมตรงนี้
…เช่นเดิม…
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น